Definitie van het Verbond

Voor meer dan vier eeuwen, heeft een Calvinistische theoloog een duidelijke, beknopt en een bijbels ondersteunde definitie gepresenteerd van wat dit verbond is. Het werd meer een soort mantra:

"We geloven in Gods verbond". Wat is dit verbond?

"Een persoonlijke-legale band". Hoe wordt het in de realiteit toegepast?

"Verbondsmatig". Wat zijn z'n unieke kenmerken?

"Verbondsmatig". Hoe zijn ze verschillend van elke andere wettelijke verbintenis?

"God legt het op". Maar hoe?

"Sovereign" Wat bedoel je, sovereign?

"Tulip". En van hier kon de Calvinist de discussie van het verbond omtwijken en terugverwijzen nar de familiare 5 punten van predestinatie, waarvan hij de tekstuele meester is. Er zijn er nog maat weing die de  traditional tripartite classification device of "covenant of grace", "covenant of works", and "covenant redemption" wilen verdedigen.. Maar wat is het verbond ? In een korte definitie: een goddelijk gecrëerde verbintenis!

Typisch is Louis Berkhof (Sutton p. xiv)

Vergelijk de suzereiniteitsverdragen: Hittite (16th-13th c.) Assyrian (8-7th cent.)

Suzereinen waren oude koningen die hun verbondsverdragen op hun onderkoningen,  vazallen.legden:

1. De inleiding: verklaarde wie de suzerain was als ook zijn grote macht

2. De Historische Proloog

3. Stipulaties (Specifieke condities van een overeenkomst)

4. Zegen en vloek

5. Successie Arrangementen: de opsomming van getuigen

6. Opslagruimte: arrangement: waar het verbondsdocument werd bewaard

Een samenhangende presentatie van de vijf aspecten van het verbond

Deuteronomium wordt gebruikt als het Verbondsmodel daar het de meest systematische presentatie in de Schrift is. Het is voor het verbond wat Romeinen is voor de dogmatiek (Deut 4:13).

Volgens Ray Sutton is het verbond het mechanisme voor heerschappij en succes. Immers Mozes zei: "Therefore keep the words of this covenant, and do them, that you may prosper in all you do." Deut. 29:9. Als we werkelijk de Bijbel geloven, dan is het verbond de sleutel tot het dagelijkse leven op elk niveau.

Daarbij is van groot belang, de (her)ontdekking en misschien veel meer de toepassing van de structuur van het verbond (zowel oude als het nieuwe), zoals die reeds in het boek Deuteronomium besloten ligt.

Het vijf-punt model van het bijbelse verbond, zoals geformuleerd door R. Sutton ziet er als volgt uit:

• Transcendentie/Presentie   Deut. 1:1-3  God is soeverein

• Hierarchie    /Autoriteit      Deut. 1:6-49 Gods delegeert gezag

• Ethiek        /Dominion        Deut. 5-26   Gods wetten

• Sancties      /Oordeel         Deut. 27-30  zelf veroordelende eed

• Successie     /Erfenis           Deut. 31-34  gebaseerd op Gods verbond

1. Transcendentie/Presentie  Deut. 1:1-5  God is soeverein

All covenants begin with a statement of Lordship by distinguishing GOd from man one of three ways: creation, redemption, and revelation

It always begins by pointing to God's transcendence: "to rise above"; it was more than a con­tract. The key statement of Lordship in this section is, "Moses spoke to the children of Israel according to all that the Lord had given him as command­ments to them" (1:3) The covenant declares God's Lord­ship by distinguishing God's word from Moses'. True transcendence lies in this distinction of essence. At the same time, the proper view of transcen­dence leads to immanence: God is present, He is personal.

2. Hierarchie/Autoriteit Deut. 1:6-4:49 Gods delegeert gezag

     Biblical hierarchy is the representative principle.

The heads of the tribes etc. repre­sented the Lord's authori­ty: The Word of God. To reject them is to reject God's judgement. This authoritative struc­ture, however, is not a complete top-down bureaucracy. There are accoun­tability principles for everyone. Each person is respon­sible to submit to someone. At the same time, this submission is not ab­solute. God creates an appeals system to handle dis­agreements. This part also lays out the rela­tionship between God's authority structure and the progress (hi­story) of His people. The world turns according to man's response to God's mediated system of judgement manifested in His appointed authorities. History is the outworking of this redemptive program. If God's people rebel, they are judged by the world. If they submit, the covenant community passes judge­ment on the world and converts it. History is covenantal. Events are not random, nor are they disconnected from what happens in the covenant. Every­thing transpires according to God's redemptive purposes.

3. Ethiek/Dominion            Deut. 5-26   Gods wetten van trouw

     There is an ethical cause and effect relationship. Things do not happen mechanically, manipulatively, or magically. Covenant-keeping leads to blessing. Covenant-breaking results in cursing. Fulfillment of righteous­ness is the ethical core of the covenant. This section summarizes and expands the Ten Commandments, sometimes called "stipulations". This ethical relationship is not just external compliance. God expects proper motiva­tions (faith), standards, and situational applications.

4. Sancties/Oordeel           Deut. 27-30  zelf veroordelende eed

Sanctions were positive and negative: blessing and cursing. It describes how the covenant was actually ratified by a sacred vow, an oath. It was accompanied by a symbol called circumcision (Gen 17). It was self-maledic­tory: declaring a curse on oneself. When a person cut a covenant with the Lord, he was pledging himself unto death.

5. Successie/Erfenis            Deut. 31-34  gebaseerd op Gods verbond

After ratification, the true heirs should be confirmed. Faithfulness to this bond led to inheritance. Normally this legitimization tales place in 3 stages. First, the heirs are confirmed by covenant renewal, the laying on of hands at a meal. Second, the heirs are confirmed when they take posses­sion of their inheritance by obedience to the covenant. Third, the future heirs have to sustain the inheritance through the discipelship of the next generation.

A breakdown in confirmation leads to discontinuity. First, if the covenant is denied, or not confirmed, there is no succession from the historic past. Second, failure to obey leads to defeat. Third, permissiveness toward the future accounts for the loss of inheritance in the next generation.

In short: the sovereignty of God over history, yet His immanence in history; the hierarchical authority of God over His creation, with designated human representatives over other men; the law of God; the dual sanctions of the covenant, established by an oath: blessing and cursing; and covenantal succession: inheritance or disinheritance in time and eternity.

In terms of modern management

1. Who is in charge here?
2. To whom do I report?
3. What are the rules?
4. What do I get for obeying or disobeying?
5. Does this outfit have a future?

Het nieuwe verbond

At the Last Supper, taking the cup Jesus said "This cup which is poured out for you is the new covenant in My blood" (Luke 22:20).

The cup often represented inheritance. Ps 16:5 "The Lord is the portion of my inheritance and my cup"

What was this new covenant to which Christ referred? Matthew gives an indication by the fact that he structured his account of the Gospel accord­ing to the Deuteronomic covenant, since he arranges his book in 5 sections around Jesus 5 discour­ses or sermons. At the end of each it repeats the phrase: "It came to pass when Jesus had finished these sayings" (7:8; 11:1; 13:53; 19:1; 26:1). This implies that the New Covenant is not completely new in structure and con­tent. It builds on the Old Covenant, making the New simply a refurbishing of the Old.

I have come to believe it is the model for how the Christian is to live and evangelize society. But how does the covenant work in society? See part 2!

Een Verbonds rechtsgeding

For now I want to focus on a negative side of being a witness that is vir­tually unknown, or neglected. Bringing testimony can also become a covenant lawsuit. Taking dominion in a pagan society is frustrating at times. One of the greatest concerns is the "wicked people" ... who stand in the way of the visible reign of Christ (Hebr 2:8f). How should they be dealt with? Because the Biblical covenant commands Christians to be lawful, they are not allowed to use violence, except in the event of selfdefense and a legally declared war by proper civil magistrates. Are they, therefore, left only with what some Christian activists call "a smile and 'God loves you'"?

No. The Bible specifies a special kind of lawsuit that can be filed with God against the wicked calles a covenantal lawsuit (A case brought before a court of law for settlement). This concept is consistently used by the prophets, many of their books being structured according the Deuteronomic covenant. Compare the Book of Hosea, the prophet of the Covenant as a model.

• Trancendence: 1:1-11 Yahweh is salvation. Interpretation preceeds fact

• Hierarchy: 2:1-3:5 a mediated system of judgement

• Ethics: 4:1-7:16 a specific list of infractions against God's law

• Sanctions: 8:1-9:17 punishment and retribution

• Continuity: 10:1-14:9 covenant-keepers and covenant-breakers

With a covenantal lawsuit all points of the covenant are turned toward accusations against lawless covenant-breakers and enemies of the Church, calling down God's sanctions on them. God destroys the wicked in two ways: by conversion or destruction. So, a covenant lawsuit is not "unloving". But it is the Biblical method for taking dominion when opposition is met! The greatest weapon in the face of opposition perhaps is the covenant itself turned into a lawsuit before God. It should be viewed as both a prayer to God and a declaration to the corrupt society.

Biblical prophets were God's prosecuting attorneys (officers of God's court). God brought them before Israel with His case against the people. God had set forth His law at Mt. Sinai, and He had placed them under a covenant. Obedience to God's covenant brings external, visible blessings, He promised (Dt 28:1-14), while disobedience brings external, visible cursings (Dt 28:15-68). The list of cursings is much longer than the list of blessings. God wanted them to know just how serious He is about obedience to His law - eternally serious.

Vier Verbonds-instituties

Persoonlijk

De sleutel bouwsteen van de samenleving is het individu. Daarom is een ware Christelijke bekering van de massa een voorwaarde voor reconstructie. Alleen de wedergeborenen zijn "zelf-geregeerde" personen. Alleen zij hebben Gods Geest en zij in staat, volgens DeMar, om zichzelf en anderen te regeren. Niet-christenen kunnen zichzelf niet regeren en moeten daarom van een regering onder Gods wet worden buiten gesloten

Familie (en onderwijs)

De familie wordt de "eerst regerende institutie" (van meer dan één per­soon) genoemd, en de "oefengrond voor toekomstige leiders". Ouders behoren de direkte en uiteindelijke verantwoordelijk voor de edukatie van hun kinderen op zich te nemen. Staatsscholen worden gezien als een flagrant antibijbels binnendringen van de ouderlijke sfeer, en in zekere mate dat van de institutionele kerk. DeMar stelt dat het produkt van onderwijs" een kompleet ontwikkelde Bijbelse wereldvisie behoort te zijn, waar geheel het leven gezien wordt door de verbeterende lenzen van de wereld van God."[1] Welke sfeer zal de scholen besturen? Rushdoony  wijst op de aanvaardbaarheid van scholen die operen in een bepallde connectie met de institutionele kerk, hoewel het gezin de verantwoordelijkheid houdt: "De Christelijke school is een manifestatie van de zichtbare kerk, en tegelijkertijd, een uitbreiding van het huis."[2]

De institutionele Kerk

Reconstructionisten ontkennen heftig dat zij de controle over de samen­leving door de kerk verdedigen, daar de kerk een van de vele sferen is. Zij beweren dat kritici hun positie verkeer voorstellen als zijnde een van "ecclesiocratie" (theonomisten gebruiken dit woord om te spreken over de regering door de zichtbare kerk) i.p.v. hun ware positie vóór "theocratie" (regering van God door universele kerkleden die de ver­scheidene sferen besturen volgens Gods wet). Het algemene sociale pa­troon van decentralisatie volgend, wordt de kerk hoofdzakelijk gezien als een plaatselijke eenheid. De zichtbare kerk dient rijkelijk begif­tigd te worden met de tienden en vrijwillige offers. Financiering is belangrijk met het oog op de toegevoegde verantwoordelijkheden van edu­katie en welzijn van de waarlijk behoeftigen, zoals weduwen - functies die momenteel door de civiele overheid worden waargenomen.

De rechtmatige functies van de institutionele kerk bevatten:

1. Het weerhouden van mensen van zonde door het prediken van het Woord van God;

2. het beschermen van leden van leerstellige dwalingen;

3. het doen gewaarworden van de noodzaak voor berouw;

4. het excommunicern van niet berouwvolle zondaren en het uitoefenen van andere vormen van gemeentetucht;

5. het uitleveren van burgerlijke overtreders (in dit geval onberouwvol­le zondaars) aan de staat;

6. het oplossen van geschillen tussen leden; en

7. het voorzien van verschillende vormen van welzijn, en zo de schade­lijke rol van de staat drastisch te reduceren.

In de woorden van David Chilton, is "De Kerk de door God aangestelde minister van genade," onderscheiden van de staat, welke "door God aange­steld is als de minister van recht