Hoe zit het dan met Israël?

Een natie als elke andere?

Ondanks het oordeel over Jeruzalem en de verwoesting van de tempel in het jaar AD 70, was de verwerping van Israël niet totaal! Zoals Paulus in Romeinen 11 zegt: ze zijn toch niet gestruikeld om ten val te komen? 

Hun ‘afvalligheid ’leidde tot de redding van de heidenen: Dat in geen geval, maar door hun overtreding konden de heidenen worden gered en daarop moesten zij afgunstig worden. 

Hun redding zal op een dag leiden tot het herstel van ethisch Israël en het herstel van Israël, zal tot een ongekende opwekking leiden onder de heidenen: hoeveel rijker zal dan de gave zijn wanneer zij zich allen hebben bekeerd. EN Als God de wereld met zich heeft verzoend toen hij hen verwierp, wat zal hij dan, wanneer hij hen opnieuw aanvaardt, anders teweegbrengen dan hun opstanding uit de dood? v. 15 
Doch wanneer zal dat dan gebeuren? Tot het moment dat alle heidenen zijn toegetreden! v.25 en zij zullen zeggen: “Gezegend hij die komt in de naam van de Heer!”’ Matt 23:39 

Voor een beknopte en heldere uitleg zie vooral ook Jan Willen van der Hoeven’s Het New Testament als basis voor het herstel van Israel [1] 

Voor de positie van Gary North, zie zijn Unconditional Surrender, God’s program for victory (ICE, 1981) p. 340-341

De vraag “Heeft Israël een toekomst”, beantwoord Ray Sutton positief in zijn nieuwsbrief Covenant Renewal aan de hand van zijn verbondsmodel.

Ook al is Israël ontrouw, God blijft trouw aan Zijn verbond: De genade die God schenkt neemt hij nooit terug, wanneer hij iemand roept maakt hij dat niet ongedaan. vs 29 

De vraag die velen echter reeds jaren bezighoudt, is de vraag of de oprichting van de staat Israël in 1948 de vervulling is van een Bijbelse profetie. Hal Lindsey en velen met hen meende dat dit het geval is op basis van Jezus les over de vijgenboom[2] in zijn rede op de Olijfberg (Zie hierover ook Mattheüs 24).  Dit blijkt minder eenvoudig dan dikwijls gedacht. Daarbij is de wens meestal de vader van de gedachte.

De bijbelse belofte van herstel van Israël als een volk, is niet noodzakelijk hetzelfde als het herstel van een staat. En zelfs als dat zo zou zijn, betekent dat volgens David Chilton[3] nog niet dat de mensen van het genetische Israël in het Koninkrijk van God, een aparte status als natie zullen hebben. Wij allen behoren tot de Boom des Levens van het Verbond: Jesaja 19:24 Op die dag zal Israël zich als derde bij Egypte en Assyrië voegen, tot zegen voor de hele wereld. 25 Want de HEER van de hemelse machten zal hen zegenen met de woorden: ‘Gezegend is Egypte, mijn volk, en Assyrië, werk van mijn handen, en Israël, mijn bezit.’ 

Dat Israël niet alleen de Verenigde Naties verdeelt, maar ook christenen in Amerika, moge blijken uit de ‘discussie’ tussen met name dispensationalisten als Dave Hunt, Hal Lindsey, Tommy Ice en de reconstructionisten Gary North, Gary DeMar,  Steve Schlissel, Dave Hunt en Ken Gentry. 
In zijn boek Beyond Seduction, waarschuwde Dave Hunt voor het aan Utopia grenzende optimisme van een groep auteurs van Dominion Press in een advertentie over de Biblical Blueprint Series. Zijn uitlatingen waren aanleiding voor Gary North om in 1988 het boek The Reduction of Chrisianity, Dave Hunt’s Theology of Cultural Surrender van Gary DeMar en Peter  Leithart te publiceren.  Op de beschuldiging dat dit optimisme erg veel lijkt op dat van de New age, verwijzen deze auteurs naar het boek van Roderick Campbell Israel and the New Covenant uit 1954 (met een voorwoord van O.T. Allis[4]) waarin hoofdstuk 12 de titel “The New Age” heeft. Met de volgende passage: 

De volgende zijn enkele belangrijke zinnen of titels die gebaseerd zijn op verwijzingen in het Nieuwe Testament naar deze meest revolutionaire van alle transformaties. In elk van hen vereist de context waaruit ze zijn afgeleid dat ze worden begrepen als van toepassing op de overgang van het oude naar het nieuwe verbondstijdperk, of op de daaruit voortvloeiende transformatie die wordt of zal worden bewerkstelligd in dit huidige tijdperk:

(1) The Restoration of  All Things (Mat. 17:11). 
(2) The Regeneration (Mat.  19:28). 
(3) Times of Refreshing (Acts  3:19). 
(4) The Times of the Restitution of All Things (Acts  3:21). 
(5) The Time of Reformation (Heb. 9:10). 
(6) New Heavens and a New Earth (Rev.  21:1). 
(7) All Things New (Rev.  21:5).

De huidige humanistische New Age-voorstanders hebben deze bijbelse concepten overgenomen en hebben ze geseculariseerd. Aan de andere kant heeft veel van de kerk deze rijke bijbelse waarheden ontkend en in plaats daarvan een doctrine onderwezen die het volk van God elke aardse overwinning ontzegt door de prediking van het evangelie en het inwonende en transformerende werk van de Heilige Geest.

Gary DeMar publiceerde in datzelfde jaar, september 1988, ook nog The Debate over Christian Reconstruction, waarin Appendix B terugkomt op de vraag Welke plaats Israël heeft in Historisch Postmillenialisme. Bij de positieve beantwoording hiervan verwijst hij vooral ook naar J.A. De Jong’s As the Waters cover the sea: Millennial Expectations (Kampen, 1970) en Iain Murray’s The Puritan Hope: Revival and the Interpretation of Prophecy (London, Banner of Trust, 1971). 

In Christian Reconstruction, What it is and what it isn’t (ICE,1991)[5] gaat Gary DeMar in hoofdstuk 10 nog eens uitvoeriger in op dezelfde vraag.  

In Appendix C, pakt Steve Schlissel de handschoen op van degenen, met name Hal Lindsey, die beweerde dat reconstructionisme antisemitisch zou zijn. Dit deed hij in zijn ook in Nederlands bij Nova Pres (!) vertaalde boek Een Nieuwe Holocaust? (The Road to Holocaust).[6]

Deze appendix werd al gauw uitgewerkt tot een zelfstandige publicatie van DeMar en Leithart: The Legacy of Hatred continues, A Response to Hal Lindsey's "The Road to Holocaust", 1989 [7]. 

Een jaar later zou Steve Schlissel, zelf een Jood en pastor van Messiah’s Christian Reformed Church in Brooklyn, NY,  hier een volledig boek over schrijven: Hal Lindsey & the Restoration of the Jews [Still Water Revival Books, 1990], dat in feite tevens een reprint is van The Restoration of the Jews: The History, Principles and Bearings of the Question van David Brown,  Edinburgh, 1861.

Dr. David Brown (van Jamieson, Faussett & Brown fame) schreef over zijn overtuiging dat de Joden op een dag opnieuw het Land van Israël zouden bezitten. Maar hij heeft zorgvuldig gearbeid om te benadrukken dat ongeacht welke bezetting van het land ze buiten Christus kunnen genieten, dat niet de vervulling van het beloofde herstel zou zijn.
Schlissel citeert met instemming wat David Brown, die n.a.v. Romeinen 11:26-29 zegt: “op dit moment (de periode van afwijzing) is er een overblijfsel volgens de verkiezing van genade en vervolgens zullen de mensen in het algemeen - het grootste deel en het lichaam van de natie - als onderscheiden van het uitverkorenen, alsnog binnengebracht worden.” Schlissel zegt vervolgens: Lindsey's bewering dat Christian Reconstruction gebruik maakt van een "systeem van profetische interpretatie dat historisch die filosofische basis voor antisemitisme legde", zou nauwkeuriger gelezen moeten worden als, dat Christian Reconstruction het "systeem van profetische interpretatie gebruikt, dat historisch de bijbelse basis leverde voor de meest glorieuze denkbare toekomst voor de Joden!"